Het moodboard,hierboven, ging twee verschillende kanten op qua stijl.
Omdat ik nog niet helemaal door had wat een stylescape inhield, zie je dat de eerste stylescape twee
verschillende stijlen heeft.
In mijn tweede iteratie heb ik besloten met welke stijl ik verder wilde gaan.
Mijn keuze was beïnvloed door Evert zijn feedback, de stijl waar ik mee verder was gegaan was namelijk qua
kleur en gevoel uniek.
Ik en Evert vonden allebei dat blauw beter paste, bij het gevoel dat ze met haar muziek overbrengt.
De foto's die ik bij mijn vorige iteratie heb gebruikt waren ook te scherp. Dit paste niet bij de blauwe gitaar. Met behulp van filters is het een geheel geworden.
En dus uitgewerkt tot een daadwerkelijke stylescape voor mijn derde iteratie.
Er was een klein detail, de Amerikaanse vlag op de vinyl, die ik nog had toegevoegd in versie 3.1, naar aanleiding van een suggestie van een groepsgenoot.
In versie 3.2 heb ik de witte tekst op het kleuren palet gezet zodat het beter leesbaar was.
We zijn bij elkaar gaan zitten toen we allemaal een stylescape hadden.
Na wat sparren hebben we ervoor gekozen om de stijl van Kim aan te houden, grotendeels omdat Evert het logo heel gaaf
vond en het lastig was om dat lettertype te gebruiken in een andere stijl.
Zo zijn we bij brandguide versie 1 gekomen.
We waren het er wel over eens dat het kleuren palet van kim niet de juiste uitstaling had.
Het had een raggae uitstraling. Dus over de kleuren hebben we nog lang over gespard.
In brandguide versie 2 hebben we dezelfde opbouw met twee verschillende kleuren paletten waar we over twijfelden.
(muis over de bruine versie om de rode te zien)
Omdat rood beter bij haar uitstraling aanloot, hebben we voor de presentatie de rode versie gekozen.
Daar hadden we als feedback op gekregen dat het er netjes uitzag, alleen was het wel veilig.
Behalve het fotogebruik, die vond Pieter wel gaaf alleen was het een te harde regel om voor alle foto’s
dezelfde filter toe te passen.
Ook ontbrak het merk verhaal, de kernwaarden en de tone of voice.
Van Kathleen hebben we als feedback gekregen dat het lettertype voor de kopjes te cliché was.
Het logo was prima alleen was de achtergrond te rood.
Wel vond ze de manier waarop we haar foto’s wouden gebruiken gaaf.
Deze feedback en de ontbrekende onderdelen hebben we meegenomen en toegevoegd in brandguide versie 3.


In poster versie 1 heb ik een globale opzet gemaakt zonder veel te bewerken.
Daarna heb ik in poster versie 2 gespeeld met een filter voor de foto en ervoor gezorgd dat het eruit ziet als een geheel,
dit was doormiddel van spelen met kleuren, light en contrast.
Hierop heb ik feedback gevraagd van Pieter. Die zei dat de uitstraling totaal niet paste bij Kathleen
en dat ik veel te veel effecten had toegepast.
In poster versie 3 heb ik dus grote veranderingen gemaakt. Door veel te kijken naar posters van locaties, had ik beter door wat er hoort op een concert poster.
Door zelf nog te spelen met kleuren en door wat feedback van groepsgenoten toe te passen ben ik bij poster versie 4 uitgekomen.
Daarna ben ik naar Evert gegaan voor feedback.
De feedback die hij heeft gegeven was dat het ergens op begon te lijken, het leek hem wel handig om nog wat te spelen met de lijnen.
Hij heeft me uitgelegd wat het doel is van zo een poster. Welke informatie belangrijk is en dus groter moet zijn.
Ook ontbrak bij mij het logo en de website van de locatie. Deze feedback heb ik meegenomen in poster versie 5.
Daarna ben ik nog een keertje langs Evert gegaan om het design te fine tunen, denk aan spacing. Zo ben ik uiteindelijk terecht te komen bij mijn laatste versie.